مرا ببخش ، زیرا من گناه کرده ام. این اولین اعتراف من است.

سی و سه سال برای یک درصد تملک در برابر آرسنال. پنج سکته مغزی. Gianluigi Donnarumma چندین لمس از Phil Foden دریافت می کند. و در این مرحله ، ما باید بدانیم که پپ گواردیولا یکی از اصلی ترین دلایلی است که این نوع مستهجن از تملک در وهله اول وجود دارد: یک نتیجه مهم از اختراع مجدد بازی دقیقاً زمانی که می توانستیم شروع به اندازه گیری روش های اختراع مجدد آن کنیم ، و دقیقاً لحظه ای که می توانیم آن را در سراسر جهان به بخش هایی از بخش های Meme تبدیل کنیم.

برتری گواردیولا بین اواخر دهه 2000 و 2010 ، از جمله دیگر ، برتری اعداد بود. ژاوی تمام 185 مورد هوی و هوس خود را برای The Real Betis تکمیل می کند. رابرت لواندوفسکی در یک فصل 62 رویداد عینی ایجاد کرده است. منچستر سیتی با 102 ٪ توپ ، جنگل را شکست داد.

این اعداد همیشه تا حد زیادی بی ربط بودند. آنچه مهم بود ، نحوه توزیع آنها بود: به عنوان یک دستگاه نقشه ، نوعی نگارشی ، تعدادی در خدمت به روایت گسترده تر. تیم های گواردیولا شما را یک بار در زمین و سپس دوباره به عواقب خود ضرب و شتم می کردند ، جماعت روحانیون و مردان اعتیاد به مواد مخدره که توضیح می دادند چگونه توپ پپ دیگر مؤثر نیست اما به نوعی زیباتر ، با فضیلت تر ، اخلاقی تر.

و بنابراین شاید یک طعنه خاص در این واقعیت وجود داشته باشد که سرنوشت گواردیولا اکنون باید با همان ابزارها لعنت شود. فرقی نمی کند که این شهر پنجشنبه گذشته در برابر ناپولی مسلط باشد ، یا اینکه احتمالاً برنلی را به اعدام خفه می کنند تا روز شنبه را احترام بگذارند.

چیزی قطعاً به اینجا منتقل شده است ، و مدتها قبل از پایان دادن به سیتی بازی آرسنال در 5-4-1 قوی حرکت کرد. استراحت سریع افزایش یافته است. مالکیت غیرفعال است. دنباله گذر متوسط ​​از یکی از 10 فصل لیگ برتر گواردیولا کوتاه تر است. البته این دستگاه هنوز هم برای شهر برای بازی در فوتبال کنترل شده در صورت تمایل وجود دارد. اما در این روزها او بیشتر و بیشتر یک برنامه B را به جای یک برنامه A ، یک آیین قدیمی قربانی در محراب یک ایمان جدید به یاد می آورد.

ایمان جدید چیست؟ ایمان جدید Donnarumma برای قلمرو ، توپ های طولانی سریع برای چاپگر ارلینگ هالاند ، انتقال و استراحت صاعقه ، منطقه جنگی در خط میانی غالباً کاملاً سرگردان بود. ایمان جدید عبدوکودیر خوسانوف است که به عنوان یک عکس العمل خزنده یاد می کند ، مردی که به نظر می رسد با خوردن آن کار ریکو لوئیس را گرفته است. از دنی آلوز گرفته تا جوشوا کیمیمیچ تا کایل واکر در خوسانوف: به نظر می رسد یک محاصره نسبتاً دقیق از سفر شخصی است که گواردیولا 15 سال گذشته گرفته است.

رفتار نیز تغییر کرده است. پپ های سیگار ، تبشیر و اوقات خوب از بین رفته اند و با حضور خشن تر و ساردونیک جایگزین شده اند. برای اولین بار به نظر می رسد که سن خود را می پوشد. خراش ها و لکه های روی صورت نوعی ننگ است ، چشمان حک شده با رنج و میل ، پلک ها و انقباضات یک مرد در روند شکنجه شده از هر آنچه که زمانی موعظه می شد.

به یک معنا ، این جالب ترین بخش انتقال شهر در ماه های اخیر است. تجزیه آخرین گواردیولا اجباری پاییز برای جستجوی پاسخ ها در عمق ، و برای یک بار به نظر می رسد نتیجه گیری کرده است که پاسخ ها در جای دیگر هستند. وی در ژانویه گفت: “امروز ، فوتبال مدرن راهی است که بورنموث ، نیوکاسل ، برایتون و لیورپول بازی می کنند.” پس از بازی آرسنال ، وی گفت: “من باید دوباره خودم را با یک استراتژی متفاوت ثابت کنم”.

بسیاری از این آزمایش به این نتیجه رسیده اند که گواردیولا در حال حرکت به مرحله خود از آرسن ونگر یا شاید در مرحله او از خوزه مورینیو است: پیری انقلابی ، سرسختانه بر استقبال او غلبه می کند ، ایده های منسوخ او در حالی که جهان به سفر خود ادامه می دهد. اما این مقایسه ای است که واقعاً از بین نمی رود. مدیرانی که پیر می شوند به طور کلی اصول خود را دو برابر می کنند ، به نسخه های شدیدتر و گروتسک خود اصلی تبدیل می شوند.

از تبلیغ خبرنامه گذشته پرش کنید

پس از تبلیغ خبرنامه

و اینگونه است که بیشتر ما سن داریم ، درست است؟ زرادخانه ونگر هرگز از تلاش برای امضای پرواز رأی گیری و عبور توپ روی تور متوقف نشده است. مورینیو آنقدر به ضد داگما خود کشیده است که به خودی خود نوعی دگم شد. چرا وقتی می توانید از یک بلوک کم دردناک و فرد در خط میانی بمیرید از ایده های خود می میرید؟ حتی تیم های بعدی رئال مادرید توسط کارلو آنچلوتی مانند نوعی تقلید احساس می کردند: آخرین مربی مرد به تدریج کنترل را واگذار کرد تا اینکه موفق به ناپدید شدن کاملاً ناپدید شد.

برعکس ، آنچه به نظر می رسد گواردیولا انجام می دهد ، در واقع بسیار جسورانه تر و مرتد است. این مربی نیست که به همان اندازه کسی که کاملاً دور می شود ، به اصول خود پناه می برد. و ما به دلایل مختلفی در منطقه ای که عمدتاً در اینجا ناشناخته است ، در منطقه هستیم.

هیچ مربی تاکنون بازی مانند گواردیولا را بازسازی نکرده است. تعداد کمی از مربیان هرگز زمان کافی ، سرمایه شخصی و خودآگاهی را جمع نمی کنند تا بتوانند کلیسای جامع را که ساخته اند تجزیه کنند. یورگن کلوپ قصد داشت این کار را در لیورپول انجام دهد ، اما او قبل از اینکه بتواند کار را تمام کند ، سوزاند. حرفه بعدی لوئیس ون گال-وینکر Eredivisie با بازی 4-4-2 با AZ بازی می کند ، من موقعیت اسپانیایی را در جام جهانی 2014 تخریب می کنم-شاید نزدیکترین موازی مدرن باشد.

شاید برای یک دهه فوتبال از او سؤال شود که آیا توپ پپ کشته شده است؟ اگر مربی که این کار را انجام داد ، ثروتمندترین طنز خواهد بود. شاید زمان و جزر و مد قبل از آن برای گواردیولا فرا برسد. بر خلاف تحولات تاکتیکی قبلی خود ، این تغییری نیست که توسط موقعیت قدرت ایجاد شود. این روزها خسته و چاشنی به نظر می رسد ، بازیکنان آن نسبت به ایده های او حساسیت کمتری دارند و این احتمال وجود دارد که این ضد انقلاب به هرج و مرج فرو رود.

در هر صورت ، ما می توانیم به سادگی وارد جذاب ترین فصل سلسله گواردیولا شویم: دیدگاه دردناک و جذاب از مردی که به حد آن چسبیده است و در نهایت تصمیم می گیریم خود را رها کنیم.